کمیته تخصصی صدا

مشکل آلودگی صدا جدی‌ترین مسئله ایست که همه مردم به‌صورت عمومی با سطوح بیش از اندازهٔ آن تماس دارند. امروزه آلودگی صوتی نسبت به سایر آلودگی‌ها در اولویت پائین تری قرار گرفته است، چرا که خطرات بهداشتی ناشی از آن به سرعت قابل روئیت نمی‌باشد. درعین‌حال با توجه به عوارض ناشی از آن به عنوان یکی از معضلات زیست‌محیطی، کنترل آن از امور مهمی است که اندیشه بسیاری از برنامه ریزان شهری را به خود معطوف ساخته است.

موضوع آلودگی صوتی طی سال‌های اخیر همواره یکی از نگرانی‌های شهروندان پایتخت بوده و نپرداختن به آن می‌تواند معضلات جدی برای سلامت افراد ایجاد کند. «آلودگی خاموش» عنوانی است که محمدعلی نجفی، شهردار سابق تهران در ششمین همایش ملی مدیریت صدا و هوا آن را برای آلودگی صوتی نام برد.

در حال حاضر آلودگی صوتی در تهران از مرز هشدار عبور کرده است و از مهم‌ترین منابع آن در درجه اول صدای ناشی از وسایل نقلیه و ترافیک جاده‌ای و بعد از آن صدای ناشی از عملیات ساختمانی است.

اگرچه انسان به صدا عادت کرده و با محیط پر صدا تطابق پیدا می‌کند، ولی در حقیقت صدا یک عامل خستگی بوده و ظرفیت کار انسان را چه در مشاغل فکری و محتاج به دقت بیشتر و چه در مشاغل بدنی و ساده کاهش می‌دهد. به علاوه بر روی وضع روانی و روحیه شخص اثر کرده باعث پرخاشگری، عدم تطابق انسان با محیط کار و حتی با محیط خانواده و اجتماع نیز می‌گردد که نتیجه آن کاهش بازدهی افراد می‌باشد.

سروصدا بر میزان عمق خواب و مدت زمان تأثیر می‌گذارد و اثر مطلوب خواب را از بین می‌برد، این عمل موجب گرسنگی کاذب و درنتیجه مصرف بیش از حد مواد غذایی می‌شود. همچنین سروصدا باعث افزایش کلسترول و هورمون کورتیزول خون شده که افزایش کلسترول باعث بالا رفتن فشارخون و افزایش کورتیزول باعث افزایش استرس و اضطراب می‌گردد.